Öyle sev ki; o, bilmesede olur sevdiðini... Öyle sev ki; geçmiþin ve geleceðin O olsun... Öyle sev ki; umut olsun... Öyle sev ki; can olsun, canan olsun... Öyle sev ki; yokluðunda bile, mutluluk olsun... Aþk için gerek yoktur çöllere düþmeye... Her seven, kavuþmaz sevdiðine... Küle dönmezsin, ama hasret yakar yüreðini... Boðulurken sessizliðinde, ýslanýr gözlerin... Anlamsýz kalýr sözlerin... Býrak, aþkýn, sevginin adý “hasret” olsun... Vazgeçme sevmekten... Öyle sev ki; her þeye deðsin... Öyle sev ki; uðruna yaþamak da, ölmek de bir olsun... Öyle sev ki; vazgeçmek diye bir þey mümkün olmasýn... Öyle sev ki; bir daha böyle bir sevda olmasýn... Öyle sev ki; gerekirse bir nefeslik olsun...
#CengizKORKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz KORKMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.