VAY Kİ VAY
VAY KÝ VAY
Kalp aðrýsý derinden derine sýzlar,
Gönül ferman dinlemez..
Yaralar pare pare aðlar ,
Hicranýn acýsý baþýmý daðlar,
Vuslatýn ay yüzü yad ellerden el sallar,
Vay kanlý gözyaþlarým vay ki vay.!
Saðnak yaðmurlar sel olur, çaðlar
Yar kokusu, toprak kokusuna gark,
Gel gör ki sineye hançer saplar..!,
Yarin kara saçlarý meltem olup,
Iraklardan gönlü okþar durur...
Vay deli gönlüm vay ki vay.!
Baþým da kara dumanlar,
Ilgat ýlgat eser, yar dedikçe,
Gözler kapanýr; dalar hülyalara..!
Umut, umut diye fýsýldar durur..
Yar benden gittikçe, kalp tekler,
Vay kara gözlü kalbim vay ki vay!
18.05.2019Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.