HOÞ BÝTTÝK KOÞ GÝTSÝN : )
Ayný sudan bir nehir
Ve ayný havadan bir gökyüzü yaptýk
Beraber soluyoruz.
Birinde yüzüyor, diðerinde boðuluyoruz.
Nedense hep hoþ gelip boþ gidiyorlar
Önce kalbimize, sonra kabrimize yatýrýyorlar
Gözleri hep gökyüzünde, gülümsüyoruz sanýyorlar.
Aþk mý ecel mi? hangisi daha tatlý ya da acý
Yediðimiz ekmek mi haram, ya da yýllar öncesinden daha eski
Bayatlamýþ hayaller ve ödenen rüya bedelleri
Ve güneþi çalýnmýþ sabahlar
Kim cebine indirdi ki.
Bir bakýyorsun gün oluyor ecel öldürüyor
Aþk da öldürüyor
Yo diðeri ölmekten beter bir þey
Süründürüyor.
Yaþamakla nefes almak
Ayný þeymiþ gibi yürüyorlar yolda
Kolunda bir sokak lambasý, saðýnda dükkanlar
Her yer loþ ve gözleri sinsice gizli
Alýþ veriþ yapýyoruz sanýyorlar.
Konuþmak var anlatmak var
Ýyisi kalbimizle söylenen inceden þeyler deðil mi?
Duyduðum tek bir sözle çenem kýrýldý sanýyorum
Yemiþim gibi dayaðý aynaya bakýyorum
Ne çizilen var ne kýrýlan ama arkada gülenler var
Ki arada gönül alýyorlar
Ýki tatlý sözle baklava yedik sanýyorlar.
Aklýma gelen çok sorudan vazgeçiyorum
Sorsam ki kime ne, hep haklý çýkanlar onlar
Gösterilen iki resimle uzunca yollar
ve arý sokmuþ gibi dilimi þiþiriyorlar
Susuyorum ne garip deðil mi?
Yo hiçte deðil aslýnda, birileri ihaneti yediriyor
Eh iþte
Yedikleri nane toprakta yetiþmiyor.
Gün oluyor kýrmýzý bir gül geliyor kapýna
Yada sarýp sarmalanmýþ bir hediye iþte
Kimine göre seviyorum demenin en güzel þekli
Dilleri tutulmuþ söyleyemiyorlar sanki
Akþamdan beri geceyi aðlatmýþlar diyemiyorlar
Düz ovada keklik avlýyorlar.
Hep zarar hep ziyan, gerimiz hep kara çiyan
El deðmesin ki sýrtýmýza okþandý sanýyoruz
Aþk denmesin ki kalbimize sevildik sayýyoruz
Göz gelmesin gözlerimize nazardan biliyoruz
Ýki tekme bir ihanetle terk ediliyoruz
Hoþ bittikle koþ gitsin arasýnda bir þey
Hoþ geliyoruz, boþ gidiyoruz.
Ayný sudan bir nehir
Ve ayný havadan bir gökyüzü yapýyoruz
Beraber soluyoruz
Birinde yüzüyor, diðerinde boðuluyoruz.
.
.
.
.
HOÞ BÝTTÝK KOÞ GÝTSÝN – Mert Zafer Cansever – Mawish Þiirleri