Palavradan iðrenince insanlar,
Yalancýnýn zýrvasýndan býkmaz mý?
Boþ vermeyi öðrenince insanlar,
Mutluluðun zirvesine çýkmaz mý?
Hak yanýna aldýðýnda kulunu,
Pay ederler parasýný pulunu;
Kader kýrsa kanadýný kolunu,
Acý ile yaþamaktan býkmaz mý?
Arif olan yuva kurmaz akitsiz,
Þu hayatta geçim olmaz nakitsiz;
Sorumsuzca yaþayanlar vakitsiz,
Hýrsý ile duvarlarý yýkmaz mý?
Borudaki suyu kesen vanadýr,
Evladýna kanat geren anadýr;
Kanun nizam adaletten yanadýr,
Can alaný yasa dama týkmaz mý?
Kurtuluþun tadý saklý Fevzi’de,
Adaletten vazgeçilmez tevzide,
Savaþýrken askerimiz mevzide,
Düþmanýna yaðlý kurþun sýkmaz mý?
Alptekin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.