KENDİNE BİR BAK
Ýsterim gitmeyi bazen yaban ellere
Baþlasýn yeniden derim bir mücâdele
Ne gider ayaklarým beni, ne diner acýsý yaþanmýþlýklarýn
Bakýyorum hayata, yaþamýn tam da kýyýsýndayým.
Ýncedir bu çizgi derler, gezilmez ucunda
Kpýlmýþýz gidiyoruz belki, dönmeli hayata
Gözlemler de gerekli bir ressam babýndan
Dolduralým içini yeniden, büyük aþklarla
Geçmesin ömürden aylar, yazýktýr bedbahtlýklarla.
Kaçarý yoktur onun hayat bir sahne
Senaryosu yazýlmýþtýr ta evvel,önce
Yaþa kaderini sen, tevekkül ile
Ne yaparsa kul kendine yaparmýþ,
Güzel bakanlar sahneye ne de yakýþmýþ.
Kimi bilmez bu nimeti,kýrar gönülü
Tutamaz elinde gülü, söndürür ömrü
Boþuna bakmaya alýþmýþ, görmez doluyu
Hep baþkasýnda arar hatayý, günahý,suçu.
Kimseler beklemese de sen kendin için yap
Gönlün huzur bulur böyle, ne güzel sevap
Ýyiliðin kýstasý ki yapýlýr aþk ile
Her iyiden doðarsýn sen, yeni bir güne.
Uzanan el ol yetime, kolla düþmüþü
Koy yerine kendini bir onun; anla, et bir þükrünü
Gören gözü ol görmezin, asasý dedenin,...
Ýhsan buyur nimetleri,artsýn, feyzlensin.
Ýþte gelmiþ Ramazan, çalmýþ kapýyý
On iki ay içinde sultan, bil kýymetini
Gelir, geçer günler, kullan aklýný
Deðilsin sahibi asla, sen emanetçisin
Uzak dur kibirden uzak, sen de fanisin.
Yalan dünya dedikleri bu olsa gerek
Hani bunu bitmez sanan, oysa aldanan
Acýdýr gerçekler acý, uyanmak gerek
Hissene düþeni al ki, olma gafilden.
Varsa söyle güzellikle dilim, þimdi zamaný
Bilinmez yarýn nasýldýr, doldur her aný
Kalsýn senden de geriye, yaþat insaný
Sev daima, bu en doðru, kaç husumetten
Gelmeden ecel, sen öldür , tüm ihtiraslarý
Belki de bu yüzden adýn yazýlýr cennete
Allah için yap her þeyi; kapten ve özden.
Tut ýþýðý karanlýða örnek ol, susma!
Vefadan hiç uzaklaþma, ayrýlma, sapma
Hikmetini bilemezsin belki de aman isyan etme
Örnek ol,dürüst ol , bu da bir görev
Masallardaki gibi yaþa,ýþýk ol dünyaya.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.