aylardan gülan’a henüz çok vardý lakin beklemedim tuttum bahardan ödünç bir gü(n)l ç/aldým ç/alma/z olaydým gülün ve günün ahý tuttu ki ben hiç bir masum gülün ve yaþanmamýþ günün intizarýný hiç almadým da yine de nedendir bilmem o gün bu gündür hep boþluðun sancýsý bende yüreðim sevdiklerimde rehin kaldý biliyorum aþkýn dayanýlmaz hafifliðinin aðýr umudu benimkisi iþte bu yüzden "gel öpeyim de geçsin" dersen eðer adresi veriyorum yaz "yürek mezbahanesi divane þair mahallesi öpmeden geçmez sokak bizde sevda na tamam apartmaný öp ama incitme duraðý benden iç’re yürek no sen/de burun direði sýzlatan bir hiç’lik kaldý ser’de"
15:Mayýs:2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.