Gözlerindeki ütopyam
Aþkýn masum olduðu bir ütopyadayýz.
Duygular sahici ve bir o kadar berrak..
Gözler sevgiliye bakmaya utanýr,
Ten tene deðmeye kýyamaz.
Her þey masum her þey öylece günahsýz.
Hayvani hislerden uzak bir masumiyet bu.
Ve seni hep böyle sevmek arzusundayým.
Utanarak, çekinerek, kýyamayarak...
Utangaç bakýþlarla bakýyorum maviþ gözlerine,
Orada masumiyeti, utangaçlýðý görüyorum.
Bu utangaç bakýþ, sevdanýn habercisi.
Ve sevda beliriyor, çoþkulu..
Ütopyama hoþ geldin ey sevda!
Geliþini sabýrla bekledim ve geldin.
Geldin, çiçekler ektin kuraklaþmýþ yüreðe.
Can suyunu aþkla verdin, büyüttün aþký.
Geldin, utangaç bakýþlara müjdeci oldun.
Geldin, aþkýn mavi çiçeklerini yeþerttin yürekte. Geldin sevgiyi umud ile suladýn.
Geldin.. yüreði mavi eyledin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulmuttalip Gönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.