Üç Şair / Üç Şiir / İkinci Gece / İkinci Hikaye tugrulahmetpekel
Üç Şair / Üç Şiir / İkinci Gece / İkinci Hikaye
Üç Þair / Üç Þiir / Ýkinci Gece / Ýkinci Hikaye
Gençten biriydi ikinci þair. Ayaða kalkarak yavaþça. Sandalyesini kenara çekti. Gözü aynaya takýldý. Daha evvel, Dikkat etmemiþti. Bu ayna bu odaya, hiç yakýþmamýþ diye düþündü. Kollarýný göðsüne kavuþturarak, Bu gece ben anlatmak istiyorum dedi: Genç olduðuma bakmayýn, Çok acýlar çektim kýsacýk ömrümde. Aramýza giren kat ve makamdý. Malum hikaye bilirsiniz. Zengin kýz, fakir oðlan. Ýstedik vermediler. ZEYNEP kýzla ben yýldýzlara astýk sevdamýzý. Seven yüreklere yol olsun diye. Ve bir sabah uyanmadýðýný söylediler. ZEYNEP kýz kara sevda oldu dediler. Bana sevdalandýðýný bilemediler. Bana müsade edin dedi þair. Daha fazla kalamam. Zeyneb’imi, yattýðý yerde yalnýz býrakamam dedi. Aðýr, aðýryerine dönerek, sandalyesine oturdu. Belki kendisi buradaydý ama. Ruhu Zeynep kýzla beraber.
(14-03-2006-Salý) Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.