Kurak Bedenler(1)

KURAK BEDENLER (1)
Her karþýlaþmamýz seninle
Bir yazýlý olmayan kurallar bütünü
Örfü, adeti yok bakýþlarýn
Yitiriyor içtihatlar anlamýný
Tüm kanunlar ateist
Bir sonraki gülüþe kadar,
Müebbet yalnýzlýk…
***
Biliyoruz ki ayný meridyenin
Ýki farklý küresindeyiz hayatýn
Sen dökerken yapraðýný,
Ben baþkaldýrýyorum topraða
Ayný dünyada dönüyoruz
Ayný anda tamamlýyor bakýþlarýmýz
Korkularýmýz etrafýndaki turunu.
Ayný depremle sarsýlmasak da
Ayný toprak altýnda kalýyor bedenlerimiz
Yaþam üçgenine sýðýnýyoruz sonra
Sen, ben, uzaklýk…
Sonrasý,
Hayatta kalmanýn dayanýlmaz aðýrlýðý.
***
Gözlerimizin beyazýnda
Binlerce ölü sözcük,
Dilimizden ayaklarýmýza yuvarlanan
Kemikleþmiþ hüzün kýrýntýlarý.
Kim yordu böyle kalbini?
Hangi taþýn altýnda sakladýn
Hikayenin en güzel yýllarýný?
Ellerimiz neden terli?
Hangi bedenin çölünde yitirdik
Öpüþmelerimizin can suyunu?
***
Aptalca korkularýn
Kahramanca cesaretindeyiz
Düþüncelerin lodosunda
Kalbimizin poyrazýna
Esir düþüyor susmalarýmýz.
Hangi daða çýksak
Kavuþmalarýmýz kuzeyde kalýyor
Baþkalaþýyor iklimimiz,
Ýki yabancý bedende:
Umutlarýmýz, soðuk ve kurak
Gözlerimiz, ýlýk ve yaðýþlý.
***
Ýki yorgun yürek
Ýki zonklayan baþ aðrýsý…
Bir soðuk selamýn ardýna gizleniyor
Kilometrelerce sohbetler.
Ýki kaçamak bakýþ yarýyor sessizliði
Dört duvarý katýksýz yiyoruz
Ekmeklerimizin arasýnda
Dalgasýndan korkuyoruz
Suya atýlan taþýn,
Sýmsýký tutuyoruz avuçlarýmýzda
Taþýn suyu çýkýyor da
Kanatmýyor bir türlü ellerimizi.
Ýki korkak nehiriz çünkü:
Kýyýsýnda çaresizliðin,
Zirvesinde yalnýz uyumalarýn.
***
Þimdi ellerim soðuk
Gözlerim ürkek ve dalgýn
Betimlenemeyen bir aþk var
Kaðýtlarýn üzerinde.
Hangi sözcüðe dokunsam
Gerçek anlamý “sen” oluyor
Örtülü anlamý “uzaklýk”.
Deremiyorum,
Gül bahçesindeki gülleri
Adým atmak bir asýr
Sonrasý bir nice sevda
Kelimelerin haklý grevi…

Sosyal Medyada Paylaşın: