ANNEM

Ýlk seni duydum, seni gördüm.
Adýmlarýmý senin desteðinle attým,
Belki ilk senin adýný andým,
Kýzma hatýrlayamam, çok küçüktüm.
Sen küçükken çok usluydun derdin,
Büyüdükçe seni peþimden koþturdum.
Tüm uðraþýmý sýrtladýn, hiç býkmadýn,
Benden hiç usanmayan tek arkadaþýmdýn.
Hastalýðýmda nasýlda telaþlandýn,
Beni büyüttükçe eh biraz da yaþlandýn.
Seninle kurduðumuz dünyamda ýþýk oldun,
Bana doðruyu gösteren parýltýlý yoldun.
Þimdi ne yapsamda hakkýný ödeyemem,
Onca þeye karþýlýk hiçbir þey diyemem.
Ýçime düþen þebnem, kalbimde ki sanem,
Ýyi ki varsýn, iyi ki benimsin;
Seni çok seviyorum annem...

Sosyal Medyada Paylaşın: