Kýrdýn yýktýn kalbimi çekip gittin aniden Issýz kaldýrýmlarda dolaþýr oldum birden Çare midir gitmeler yürek yangýnlardayken Söyledim kerelerce neden inanmadýn yar
Sensizlikten soðuyan gel de ýsýt kalbimi Tutulmaya gör aþka yakar kül eder seni Aþk böyle menem bir þey kaldýramaz her kiþi Söyledim kerelerce neden inanmadýn yar
Kaderde vuslat yoksa gönül hayata küser Tutsaydým ellerinden hafiften yüzün öpsem Bir çiy misali düþseydi dudaklarýna busem Söyledim kerelerce neden inanmadýn yar
Yakar kül eder inan dudaklarýn deðmesi Ýçimi yakan korun bil ki sensin sebebi Gönlümde ki sevginin sensin gerçek sahibi Söyledim kerelerce neden inanmadýn yar
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.