BU GECE BENİ DÜŞÜN

BU GECE BENÝ DÜÞÜN

Bu gece beni düþün
Kan kýzýlý bir uykunun yarý yerindeyim
Kulaklarýmda acý bir ninni
Ve sözleri linç edilmiþ bir türkü
Býçak gibi kesilmiþ gecenin lacivert rengi
Devrimin ateþi parlar alnýmda
Zulüme, haksýzlýða baþ kaldýrmýþým
Gururla düþtüm sokaða, meydanlara
Cesur ve korkusuzca, þiirler okudum avaz avaz

Bu gece beni düþün
Bir kavganýn tam ortasýndayým
Bileklerimde kýrýlýr kelebeðin narin kanatlarý
Dört yanýmý sarmýþlar, tüfekler doðrultulmuþ
Vuracaklar belki, yýkýlýr kalýrým olduðum yere
Mesela yetim kalacak, doðmamýþ çocuklarým
Çetin bir kavgadýr bu direniþ
Yürekler koyulur ortaya kýran kýrana
Hak aþkýna, halk aþkýna yükselir naralar

Bu gece beni düþün
Öksüz bir bahara açýlýr gözlerim
Bazen taþ duvar, zindan bir sabaha uyanýrým
Yüreðimi emanet ederim esmer çocuklara
Sonra ýþýklar söner koca þehrin
Uzun bir karanlýða bürünür bütün sokaklar
Üstelik gürül gürül bir yaðmur yaðýyor
Sýrýlsýklam cesetler düþüyor bakýþýma
Bu gece beni düþün ve sakýn unutma

BEÞÝR ÇITAK
Sosyal Medyada Paylaşın: