BOŞLUK

Adýný bilmediðim bir yerdeyim
Tanýmadýðým, tuhaf bir yerde
Aslýnda kalabalýk bir þehir ama;
Nedense bana ýssýz geliyor
Kimse yokmuþ gibi
Dört tarafý da denizlerle çevrilmiþ
Bir adadayým sanki
Belki de bana öyle geliyor
Kimbilir belki de;
Ýçimdeki boþluðu dolduramýyorum
Bu öyle bir boþluk ki;
Dünyalar benim olsa dolduramam
Bu öyle bir dert ki;
Dünyayý dolaþsam çare bulamam
Bazen düþünüyorum da
Ýçimdeki boþluðua sarýlýp yaþamak mý?
Yoksa içimdeki boþlukla birlikte yok olmak mý?
Daha kolay
Ýkisi de anlamsýz geliyor
Birisi yenilmek, diðeri ise kabullenmek gibi
Herþeye raðmen direnmek
Ýçimdeki boþluðu yenmek zorundayým
Bazen de içimdeki boþluðun,
Anlamsýz saçma olduðunu düþünüyorum
Düþünmekle geçip gidiyor günlerim
Bir sonuç, bir çare bulamýyorum
Beni böyle çaresizlikler bitiriyor, yok ediyor aslýnda
Birþeyler yapmalýyým diyorum, kimi zaman
Düþünüyor düþünüyor bulamýyorum çaresini
Düþündüklerimi gerçekleþtirmek belki kolay
Bunu biliyorum ama; yapmaya gücüm yetmiyor
Artýk anladým ki tek sorunum güçsüzlük
Önce güçsüzlüðümü, sonra da;
Ýçimdeki boþluðu yenmeliyim
Kendi kendime diyorum da;
Derdim bir iken iki oldu
Þimdi çýk çýkabilirsen iþin içinden
En iyisi herþeye boþ verip
Kendime yeni bir hayat kurmalýyým
Çünkü dertlerle boðulup gitmek istemiyorum
Bende yaþamak, yaþamak istiyorum
Týpký içimdeki boþluðu yaratan gibi.

2003

Sosyal Medyada Paylaşın: