ÜŞÜYORUM ANNEM
Gittiðinden bu yana hiç bahar göremedim
Temmuzun sýcaðýnda üþüyorum be annem
Gidenler gelmez oldu bir anlam veremedim
Acýlarý üst üste döþüyorum be annem
Öyle çok özledim ki baþ koydugum dizini
Her köþede aradým suretini izini
Zaman çare deðilmiþ dindirmedi sýzýný
Yýllardýr bir boþlukta yaþýyorum be annem
Hüzünler dostum oldu acýlarsa sýrdaþým
Uzaktan bakar olmuþ eþim,dostum, gardaþým
Bir silen bulamadým sel oldu kanlý yaþým
Bendime sýðamadým taþýyorum be annem
Bu yaþam koþusunda sanma geride kaldým
Güçlü duruþlarýný daima örnek aldým
Rüyama gelir diye hemen uykuya daldým
Tez býraktýn elimi düþüyorum be annem
Atamadým baþýmdan þu kara dumanlarý
Içerimi yakarken sansizlik zamanlarý
Söndürmez ki korumu dökseler ummanlarý
Özlemin þulesinde piþiyorum be annem
Aman vermez feleðe defterini dürerdin
Em olup yaramýza gülüþünü sürerdin
Sen Sevim ’in canýydýn her sýrrýna ererdin
Bütün gücümle sana koþuyorum be annem
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.