Ben gözlerinin nuru, ben kara saçlý kýzýn,
Sen benim nefesimdin, nefesim kestin anne.
O edalý bebeðin, gökte parlak yýldýzýn
Gönlünü aydýnlatan ýþýðý kestin anne.
Bahar gelir güz gelir, yýllar ardarda geçer.
Yokluðun dert oraðý, sinemi derin biçer.
Sensiz dünyam karanlýk, üstüme hüsran saçar.
Kabrinden ses çýkmýyor, öylece sustun anne.
Yadýma gül cemalin düþtükçe içim yanar.
Þu böðrümdeki yara, kabuk tutmadan kanar.
Gözümden akan yaþlar, yaz sýcaðýnda donar
Düþüme gelmiyorsun, belki de küstün anne.
Ruhumda gam filizi, dökülür yaprak yaprak.
Kokladýðým tenini, soluyor kara toprak.
Sabrým çýðrýndan çýktý, gel de bir yavruna bak.
Þen þakrak gülüþümü, yoluna astýn anne.
Sevgiyle kucaklardýn, çocuk saydýn her yaþta.
Týrnaðým kýrýlsaydý, yanardýn kor ataþta.
Yokluðun cana yetti, akýl kalmadý baþta.
Sana olan hasretim, herþeyden üstün anne.
NÝLÜFER SARP.
09.MAYIS.2019
***Bütün annelerin ’Anneler Günü’ kutlu olsun. Sevgili analarýmýzýn ellerinden öperken vefat etmiþ anneleri de rahmetle anýyorum**
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.