BİTMEYEN AYRILIKLAR

Gurbet þarkýlarýnýn söylendiði yollarda,
Sisli ýþýklarý dökülürken,elektrik direklerinin,
Hiç geçmeyen özlemleri duyarken yüreðinde...
Beni unutma ve bekle,unutma bekle.

Sana öyle uzaklardayým ki en uzak,
Ama yine bendesin,kalbimde ruhumdasýn.

Biliyor mu sun ?
Yeniden can verdin,þu yaralý gönlüme,
Gelsen o uzaklardan bitse hasret !
Sensizliði beste yapmýþ rüzgarlar...
Seninle dolacak ruhumun karanlýðýna,
Aydýnlýk sabahlar, yýldýzlý geceler.

Yüreðim ateþten bir kor, yüreðim yanar,
Bilirim ki ; geldiðinde yaðmurlar yaðar,
Bir güz þarkýsý söyler yine sonbahar...
Ellerim sana uzanýr gözlerimde baharlar,
Dallarýnda mutlu,mor renkli leylaklar.

Bir güz þarkýsýnda yitirmiþtim tüm umutlarý,
Ayrýlýklar yýkmýþtý içimdeki tüm inançlarý,
Hiç bitmemiþti gözlerimde, gözyaþý bulutlarý...
Ah ! bu ayrýlýklar, bitmeyen ayrýlýklar...
Kavuþmasý gibi olsun,Yakub’un Yusuf’una.
Sosyal Medyada Paylaşın: