CEMİYET VE İDRAK

Adam “Ben kimim?” diye sordu
Bilgin sessizce durdu
‘Cemiyetsin!’ dedi
Adamýn anlamasý gecikti
Bilgin baþ eðip iç geçirdi
Dedi: Cemiyete uyarýz;
sesimizi cemiyette duyarýz!
Her insanla her an
Yeni bir ‘Ben’ kurarýz
Adam baþýný dikti
Ýdraki bitti!
“Anladým!” dedi
“Ben, bukalemunum!”
Bilgin tebessüm etti
Kalkýp camýn önüne gitti
Dedi: ‘Ben’ler caddesine’ gelip bir bak
Akýl fenerini de iyice yak
Þekil alýyorsun bana bakýp
Þekil alýyorum sana bakýp
Ötekiyle kuruyoruz yeni bir Ben
Ben olmadan olabilir misin Sen?
“Akýl, his, Ben’in temeli deðil mi
bunlardan gayrý mý cemiyetin rengi?”
Saydýklarýn potansiyel kuvvet
Cemiyette zahir olur, fehmet!
Þey’lerle çalýþýr, his ve akýl
Baþka söz bulamam, haydi yýkýl!
“O zaman Ben, Sen’im; Sen de Ben!”
Be adam! Ben olmasam sen
Sen olmasan ben olamam!
Sen’in için oynarým rolümü
Ben’im için oynarsýn rolünü
Beklerim yolunu
Beklersin yolumu…
“Madem cemiyet inþa ediyor beni
samimi kýlacak ne var ki, beni seni?”
Cemiyet müteahhidimiz
Karþý çýkamam sana
Nasip olmaz samimiyet
Ne sana ne de bana!
Kitle benim düþüncem
Ben kitlenin fikri
Haydi, git ki, kimse idrak edemez
Bu, Ben’in zikri
Nafile söz söyledi gelen giden
Tanrý’dýr kendini þey’siz idrak eden

M.Talât Uzunyaylalý
Sosyal Medyada Paylaşın: