BUGÜN

BUGÜN
Yýllar sonra yeniden karþýlaþtýðýmýz
Kalbimin yerinde can çekiþtiði o an
Geçmiþin hesabýný soran sorular
Ve ýþýðýndan eser kalmamýþ bakýþlardý
Havada asýlý kalan

Ne sen konuþabiliyordun
Ne de benim dilim çözülmüþtü
Beynimde çakan þimþeklerin
Kamaþtýrdýðý düþünceler
Aydýnlýða kavuþmakta direniyordu

Olmasýna ihtimal bile veremediðimiz –bugün-
Gün gibi gerçek karþýmýzda duruyordu
Birbirine karýþan düþüncelerin çýkmazlýðýnda
Gözlerin çivi gibi batmýþtý gözlerime

Yapabilecek bir þey yoktu bugüne dair
Baðýracak, haykýracak gücüm de yoktu
Anlatamazdým senden sonra neler yaþadým
Fýrtýnalý denizlerde nasýl boðuldum
Dipsiz kuyulardan nasýl kurtuldum…

Ne sen isyan edebilirdin yaþanmýþlýða
Ne de ben haykýrabilirdim haklýlýðýmý
Son bir defa…
Yollarýmýzýn kesiþmeyen paralelliðinde
Nereden çýkmýþtý bu rastlantý

Ben yüreðimde öfkeyle dönüp giderken
Sen öylece canlanacaktýn
Ölene dek gözlerimde
Ve ellerinin arasýndan kayýp giden geçmiþine
Ölene dek sen yanacaktýn…”

Sosyal Medyada Paylaşın: