SEN ÜFLEDİKÇE

Bak; Ahmet iþine, herkes kendine
Dil, dile sebeptir, sen üfledikçe.
Gerisini sorma, düþte dengine
Gül, güle nefestir, sen üfledikçe.


Fýrtýnalar koptu, içimde serin
Umutlarým iþte, duada görün
Sedalarý arþta, gönülde derin
Ruhlara nefistir, sen üfledikçe.


Güllerin açtýðý, bir mekandayýz
Daðlarý taþlarý, biz aþmaktayýz
Çileyi dergaha, taþýmaktayýz
Dillere hevestir, sen üfledikçe.


Maþuku görür de, gülü sevinir
Dertli bülbülleri, aðýt çevirir
Mezarý deþince, ateþ savurur
Bülbüle kafestir, sen üfledikçe.


Dostlardan


Üfledi bir hoyrat yandý yüreði.
Ýlahî bir seda kudret meleði.
Ýsrafil’in suru Rabbin dileði.
Gönüllere sestir, sen üfledikçe....... DADAÞIM Dostumuza güzel dörtlüðü için çok teþekkür ederim.


k A r A
Sosyal Medyada Paylaşın: