Denize Doğru

eriyor duvardaki ýþýk
günlerden bir gün
suya sokup baþýný arar gibi geleceði
içine doldurup içeceksin kederini

yaný baþýnda sevgi dalgalý eski esintiler
nasýl sarýldýðýný bile hatýrlamayan
duygulu rengarenk çiçeklerin göðe kavuþtuðu
geçiciliðin tatlý korkusu

küçük evin küçük bahçesinde
ceylanlar su içer
bahar çitlerin ardýnda hep sonbahardýr
ay perdeleri kapatýr
üstlerini örterdi üþüyen çocuklarýn

o yollarý bir daha geçtik
gözlerimiz kapalý hissettik birbirimizin olmayý
yapraklar ellerimizi uyandýrýp
sýçratýrken yanaklarýmýza gülümsemeyi
patikadan aþaðýya güneþi selamlýyordu deniz.








Sosyal Medyada Paylaşın: