GÖBEKLİTEPE

Göbeklitepe uyandý asýrlýk uykusundan.
Maziyi derinden duyumsayabilir
Burada her arayan.
Nazarý deðince taþlara
Uzanýp girebilir zaman ve mekanýn koynuna.

Maziden atiye bir yol bulur duygular.
Kendini kaybetmeden
Öylece selametle varýr arayan.
Her menzilde yeniden yeþerir duygular.

Binlerce yýllýk uykusundan uyanýverir taþlar.
Göz kýrpar tebessümle geleceðe bakýþlar.
Aslanlar, akbabalar, boðalar...
Dile gelip sorar cümle dostlar
Nerede bizi yontan eller?
Akrepler, tilkiler, yýlanlar...
Hep bir aðýz sanki hal hatýr sorar.
Nerede saygý nöbetine durduðumuz insanlar?

Biz buradayýz diye haykýrýr yürekler.
Gitmedik buradayýz.
Hep buradaydýk, bu topraklarda
Var olduk dün ve bugün.
Hep burada, sahibi olduðumuz bu vahada.

Damarlarýmýzda dolaþan kan delice akmakta.
Sahip olduðumuz beden, aldýðýmýz nefes
Bir yanýmýz Anadolu, bir yanýmýz
Kutsal Ötüken ormaný.

Küllerimizden doðarýz her yandýðýmýzda.
Biz Anadoluyuz, köklerimiz çok derin.
Güçlü bir halkayýz, kaya bloklarý kadar saðlam.
Kardeþlik duygularý küllenmez, derin.
Dört mevsim serpilip boy verir engin.

Göbeklitepe binlerce yýllýk uykusundan
Uyanýp göz kýrpar geleceðe.
Cümle dostlar þahit olsun o þanlý geçmiþe.
Bekler evlatlarýný ziyarete sessizce.
Kocaman açar kollarýný, özlemle.
Binlerce yýllýk uykusundan uyanmýþtýr mahmur.
Bak nasýl da davetkar muhabbetle uzanan o kollar.

Sosyal Medyada Paylaşın: