HÜCRELERİM DEPREŞİYOR*

Þiddetli fýrtýnalardan kalma yalnýzlýðým
Kýmýldamýyor içimi saran çýðlýklarým
Satýlýk gecelerle delinmiþ uykularým
Hasretin körlüðünü yürek dilim yaþýyor...

Kanýma karýþan hücrelerim depreþiyor
Yollar pas tutan mesafelerimi sayýyor
Asil ruhlar cennet kapýlarýný görmüyor
Halimize þükürlü duâlar edilmiyor...

Vampirleþen kirlenen pis duygular insafsýz
Hüzün sancýlarý salan insanlar vefasýz
Kirli çarþaflar seren yaratýklar hep kansýz
Kelimeler bile utanarak sýrlanýyor...

Gündüzüme karýþan geceler aðlamýþken
Eriyen umutlarýn dallarý kýrýlmýþken
Zalim dünyanýn yaþam döngüsü þaþýrmýþken
Kör düðümler gizemli nefesleri kaplýyor...

Elimde asa, parmaklarýmda yanýklar var
Dili yýrtýk seslerden tüm insanlar tarumar
Acýlý zaman, haksýzca yeri göðü yýrtar
Artýk sevginin ifasý kalbi yapýlmýyor...

Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın:

Mehmet Öksüz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SAHİ, SEVGİ NEYDİ?* RUHUNDAN ÖPÜYORUM* ÖP BENİ YÜREĞİMDEN* NEFESİNİ HİSSETMEK İSTİYORUM* GÜVENMEYİ ÖZLEDİM* HAYATIN ACI YÜZÜ* SAHTE YÜZLER* BAŞKALARI İÇİN YAŞAMAK* Çırpınıyorum DUÂNIN GÜCÜ