Seni sen yapan☆
Hayat bir mücadele
En çetininden
Ölüm kalým savaþýnda neferleri
Ölüm gibi bazý geciþleri
Karanlýk helozanlarý duraksýz
Bazen býrakýr nefessiz
Öldüm dersin de yaþarsýn
Acýnýn payidarlýðý manidar
Hissesi zehir gibi sancý edalý
Yorgun düþürür naciz bedeni
Yalpalattýrýr
Uzuvlar sanki kangrenli
Kestim dersin ama kopmaz hiçbir yeri
Çile urganýnda kaybolur sesin
Ýmdat çýðlýðýný duymaz hiç kimse
Uzatýrsýn ellerini
Ýtýlirsin hiçliklere
Boðulursun sonsuzluðun hengamesinde
Anlaþýlmaz olursun bakmazlar yüzüne
Anlaþmýþlar gibi herkeste ayný olur tepkime
Kime güvenirsin ki þu fani alemde
Bu depremde bu felakette
Ahlarýn vahlarýn iþitilmez
Kalýrsýn tekliðin gölgesinde
Yuvarlanýrsýn derinden derine dipsizliðe
Çare verilmez varsa da hazinelerinde
Herkes kendine müslüman dersin içli serzeniþinde
Yokluk sarar bedenini
Hüznün sinesinde iþbirliði iþvesinde
Feryat edersin duymazlar
Umursamazlar seni
Bakmazlar sen necisin diye
Kederin sel olur
Katar seni önüne
Götürür pervasýzca istediði yerlere
Yapayalnýz bir baþýna kalýrsýn yalnýzlýk rýhtýmýnda
Referans ararsýn geçmiþin sisli perdesinde
Hiçbir amel ziyan olmaz ya
Iyi kötü herþey çýkar birgün karþýna
Tükenme noktasýnda aðlarsýn aðlarsýn
Bitirirsin gözyaþlarýný da
Buraya kadarmýþ dersin
Ama..
Bir bakarsýn ki
Sicim sicim yaðar gökkubben
Üstüne yaðan her damla
Rahmete dönüþür bir anda
Herþey deðiþiverir o anda
Yokluk varlýða kalbolur ümidinin kuruduðu anda
Yardým gelir en Yüce’den
Baþýný kaldýrýrsýn bakarsýn
Geçmiþ herþey
Bitmiþ bitmez dediðin ýzdýrap mevsimin
Þükür sararken ruhunu
Çepeçevre kuþatýrken ihsan gönlünü
Bir kere daha Rabbim ne büyüksün dersin
Býrakmadýn beni herkes býrakýrken
Eyyup as gibi yaralar dökerken
Umarsýzca terkedilirken
Baþýndan aþaðý zulüm boþalýrken
Gözyaþlarýnla bir baþýna kalmýþken
Dünyan ters düz olmuþken
Çevrilir dünyan yeniden
Dengeler otururken tahtýna
Sersemlersin neler oluyor diye
Sonsuz þefkat sarýp sarmalamýþtýr yaralý sineni
Kaldýðýn yerin ikametini bile unutmuþken
Döner bulursun hep dönmek istediðin adresi
Tekrar baþlamak
Yeniden baþlamak üzere..
Hayat bu!
Yorulsan da bitsen de o bittim demeden bitmez
O býrakmadan sen onu býrakamazsýn
Ve birgün yasarsýn dualarýný
Bulursun doðan güneþin güzelliðini seni beklerken
Bismillah dersin hayata
Merhaba dersin yeni baþlangýçlara
Ve Yaradanýn yardýmýný unutmamaya ant içersin
Hz.Nuh’un kurtuluþu gibi
Kutlarsýn yeniden kendi dünyanýn selamete eriþini
Býrakmazsýn seni tutan o kudret elini
Sýký sýký yapýþýrsýn
Her verilenin nimet oluþunu
Senin olmadýðýný
Aciz oluþunu
Ancak ve ancak
Kudreti nihayetsiz olanýn gücüyle ayaða kalktýðýný
Daha saðlam bir duruþ için Rabbine muhtaç oluþunu
Unutmazsýn artýk
Seni sen yapanýn O olduðunu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.