KALK DA GİDELİM ANA
KALK DA GÝDELÝM ANA
Yýllar oldu bizi koyup gideli
Meðer çok aðýrmýþ bunun bedeli
Bir gün kurumadý gözümün seli
Kalk da köyümüze gidelim ana
Çok özledim ana seni nerdesin
Unuttun mu beni çýkmýyor sesin
Anasý köyüne döndü herkesin
Kalk da köyümüze gidelim ana
Dünyada varlýðýn bana yeterdi
Sen gelince derdim gamým biterdi
Evim þenlenirdi bacam tüterdi
Kalk da köyümüze gidelim ana
Baharda yeþermiþ ovasý daðý
Bülbül mesken tutmuþ bahçeyi baðý
Nasibin olmadý köyün topraðý
Kalk da köyümüze gidelim ana
Yüzümüz gülmedi o günden beri
Aðlamaktan söndü gözümün feri
Topraða girenler dönmez mi geri
Kalk da köyümüze gidelim ana
Garip Hasreti’yim yetim öksüzüm
Kuru aðaç gibi dalsýz köksüzüm
Ne yapsam da sensiz gülmüyor yüzüm
Kalk da köyümüze gidelim ana
Garip Hasreti (Filat YAZICI)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.