NE ZORDU AYRILIK!..

Bahar cemresi düþürmüþtün topraðýmýn baðrýna
Islanmýþtým yaðmurlarýnda sýrýlsýklam
Yeþerttin sevdanýn gazel olmuþ yapraklarýný bir bir
Gecelerin yalnýzlýðýna ay ýþýðým olurken
Gün görmezliðime güneþimdin
Nefesinin ýlýk iklimlerinde dalga dalga denizimdin
Mesafeler kýsaldý, dudaklar buluþtu
Þiirin gizemli atmosferinde vurgun yürekler vuslata koþtu...



Dedim ’ver elini uzaklar’ bundan gayrisi Tanrý yardýmý
Bitsin ayrýlýða mahkum edilmiþ düþlerim
Demlensin yaný baþýnda gözlerim, çimlensin aþkýn
Dizilsin sevdanýn kor ateþinde yanan dizelerim
Siyah bir gülün endamýnda açsýn mavi güllerin
Kalbim çarpa çarpa erittiðim yollar tez son bulsun
Kavuþmanýn mutluluðu çizildi gökyüzüne
Sevincimin gözyaþlarýnda aþýlmaz daðlarý yýka yýka geldim...



Uðultulu sokaklar yok özgürlüðün kucak açtýðý þehirde
Unutuldu avazlarýmýn gök kubbeyi çýnlatan nidalarý
Kucakladýðýmda seni yeniden bir dünya kuruldu
Öptüðümde kehribar dudaklarýndan
Sonbahar’larým, kýþ’larým bahar’a döndü
Cennetim dediðim yâr, gecenin yýldýzlarý ne çabuk söndü
Gözbebeklerine bakarken ayrýlýþýmda
Yine baþladý tarihi atýlmayan ayrýlýklarýn yürek sýzýsý!..



Zafer Direniþ
…

02 Mayýs 2019 Perþembe 17:40 KARABULUT


Sosyal Medyada Paylaşın: