Kýrýk bir kalp var elinde belli ki sen yaralýsýn, en güzel deminde sabahýn kara baðlara bürünmüþsün, için öyle üþümüþ, öyle soðuksun yüreðinin daðlarýna kar yaðmýþ sevdalardasýn, Þifasý yoktur bu hastalýðýn, dermaný olmaz güldeki dikenin, sana seni unutturanýn, býraktýðý yerde kalmýþsýn. Üzdükleri kadar üzmedin belli ki, kýrýlmadýk her zerren bin parça þimdi, nasýl baþlamýþtý bak nasýl bitti, en güzel hayalin özlemek þimdi. boþver gidene üzülmeyi, kalana aðlamayý , kaybettiðin ne varsa geri istemeyi, Unutma ki insan dediðin,yeri geldi mi, vazgeçeceði noktayý çok iyi bilmeli..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan Çelikk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.