Bekliyorum, Seni… En sondaki Aðacýn dalýna oturmuþ Ufuklara bakýp duruyorum. Her karartýda düþüyor, Aðlayarak tekrar dalýma Çýkýyorum… Ýleriden geleceksin Eminim ona. Ama korkuyorum, Bir yapraðým artýk çünkü… Çengeline asýlmýþken gökyüzünün, Mevsimler… Çok beklemez vakit! Gel hadi, Son kez Düþmeden, Varlýðýna þahit olayým… Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.