Sen

Ýkindi vakti gökyüzüne baktým
Maviliklerin arasýnda bir yerdeydin
Gözlerin sararken dört bir tarafý
Saðým solum huzur duyuyordu .

Saðlýðýmda seni çok görmek isterdim,
Araya bir þairane üslubuyla raksettirmek,
Usulca selam verip yokuþ yukarý çýkývermek,
Ýnsan doðup büyüdüðü sokaða gelince bir garip oluyor.

Seni Perþembe akþamýnda sevdim,
Ýstiðfar duamdan sonra sana ayrý bir dua da açardým,
Gökyüzüne seni isterdim,
Onu bana ver bende alma, bizi mutlulardan kýl
Diye, dua eder yüzüme sürerdim.

Güneþ Perþembe akþamýna doðru yol alýrken ,
Kanlýdere bugün daha da yorgundu.
Yukarý Pýnarbaþý’ndan inerken, karþýmda Kayabaþý cami,
Anýlar hafýzalarda tazelendi.

Bir öðle vakti yorgunluðunda
Sanki gökyüzünden arþa indi silüetin,
Sese dönüþtü ve sen geldin hissettim,
Huzura bir adým atarak
bir üst mertebeye daha da eriþtim.

Bir sabah namazý vaktinde ellerimi açardým semaya
Tesbihimdeki taneleri zikirle geçtiðim de
Tövbe istiðfardan sonra yine sen gelirdin,
Huzur neþe kaynaðým, fakir gönlüne
zenginlik verirdin,

Elveda dilerdim yatmadan önce gözlerine
Sesini özlerdim yorgunluktan önce,
Bakardým fotoðrafýna saatlerce .
Seni hatýrlamak isterdim, derdim ama unuttum,
Yeter demekten gayrý yoruldum,
Gelmeyeceksin biliyorum ama,
Bu gönül bu defa çok yoruldu.


Belki bir gün yine gelirsin aklýma
Ýkindi vakti hatýrýma geldiðinde anmayý yeðlemem,
Senin gibi katrelerde dökemem, katreninde bir adabý vardýr.
Bu sefer acýlarý sen yaþarsýn diye.

Sosyal Medyada Paylaşın: