SEN SARMADIKCA..

ne olur ses ver gönül yangýným
baðrýma ateþler düþer
yokluðuna halsiz kalýr düþlerim
menekþeler bile boynunu büker
garipser ötelere bakýþlarým ...


güneþ sýcacýk yurdumun koynunda
ben alaboralarda düþer kalkarým
ömrü bitmiþ yaprak misali sararýr
çöl susuzluðunda kavrulurum
imdat bekler yüreðim senden
suskunum çýðlýklarýn ortasýnda...


yürüyorum yapayalnýzlýðýmla ben
dolaþýyor sensizliðim aðlarken
aydýnlýklarýma geceler sökün eder
hýçkýrýklarýmda kaybolur heceler
ölmüþüm, solgun bakýþlarýmda
yeþermiyor yaban ellerde baharlar...


güzler örülmüþ bahtsýzlýðýma burada
karlar erimez düþen kalbimin üstünde
dindiremem acýlarýmý zindanýmda
gönlümde sen kokan gülleri açtýrtamam
gelip sýcaklýðýnla beni sarmadýkca sevgilim ...

Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: