Bizim ay ýþýðýmýz vardý gecelerde Daðda, tepede, yol bulurduk evlat O günleri tekrar yaþasam keþke Eþekle atla,katýrla,yol alýrdýk evlat.
Her þey doðaldý sahtelik hiç yoktu Aza kanaat ederdik karnýmýz toktu Üstümüzde giysimiz yamalý çuldu Gözümüz olmazdý fazlasýnda evlat.
Yýðýnlarý taþýrdýk tarladan harmana Bütün gün düvenle dönerdik sýcakta Öbek savrulur akþam rüzgar çýkarsa Ana baba kardeþler bir aradaydýk evlat.
Bazen yaðmur yaðmaz duaya çýkardýk Bir bulut gösek yaðsýn diye el açardýk Yaðmazsa o yýl kýtlýk olur aç kalýrdýk Varlýðýda,yokluðuda,paylaþýrdýk evlat.
Dene yere düþse alýr nimet bilirdik Aç,açýk,halimize hamdolsun derdik Ekmekler çöplüklerde ne hale geldik Kýtlýk nedir bilmiyor bu nesil evlat.