Avut ya Rab, kimsenin görmediði karanlýklarda Görsem Muhammed nuru içerken zemzem suyu Huzmesinde Cebel-i Nur, açýldým aydýnlýklara Þahit olsun Kâbe’m, imaným en durusu!
Dönerim dünya gibi þems ýsýtýr nuruyla Ýlahi aþkla yanar dönerim ben huzurla…
Tavaftýr samanyolu, dönsem ben Allah eri Uçarým zikir dilimde, kalbim tadar mahþeri Her adýmda yedi kat semayadýr seferi Dilimden-kalbime son bulur dünya uykusu!
Dönerim dünya gibi þems ýsýtýr nuruyla Ýlahi aþkla yanar dönerim ben huzurla…
Dönmek boþuna deðil, dönerken dünya ve ay Safa-Merve arasý koþup da yaparken say Unuturum dönünce melekler alay alay Baþýmý döndürüyor Rabbim, vuslat duygusu!
Dönerim dünya gibi þems ýsýtýr nuruyla Ýlahi aþkla yanar dönerim ben huzurla…
Kalbimden yol açýlýr bekaya, fenâfillaha Dönerim hortum gibi yükselirim rýzayla Tek bir eser yok Ya Rab, ezasýndan cefaya Ölmeden ölürüm ben, iki batýn kurgusu!
Dönerim dünya gibi þems ýsýtýr nuruyla Ýlahi aþkla yanar dönerim ben huzurla…
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.