fýrtýnaya tutulmuþ yaprak misali, yerden yere vurup, savurdun beni. yerlerde çiðnenen toprak misali, kimsesi býraktýn beni, sen kader.
ana yok, baba yok, çoktan gittiler, bacýlar uzakta, kardeþten hayýr yok. para baþ tacý,vuslat yok artýk, kokusuna hasret býraktýn ben, sen kader.
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Atilla Durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.