AH İSTANBUL

Ayrýlýklarýn þehriymiþsin,
Ýstanbul.
Ayrýlýklarýn þairesini mi buldun,
bunca yýl sonra?
Hep aðýrmýþ ’AÞK’larýn!
Duydum.
Bende böyle bir ’AÞK’ile,
yandým kavruldum.
Ýçtim zerrelerime kadar zehrini.
Canýmla yazdým,
ruhuma ismini.
ALLAH AÞKINA AYIRMA!
Birbirini yürekten sevenlerini.
Yýkma,
üç günlük dünyada hayallerini.!
Siyaha bürünmesin rüyalarý.
Boþa çýkmasýn hülyalarý.
Akmasýn.
Akmasýn artýk o gözyaþlarý.
Hüzne boyanmasýn,
kederle yorulmasýn gönüller.
Ateþ çemberinden geçmesin,
yaþýyorum sanýlan ömürler?
Solmuyormu yapraklar sonunda dalýnda?
Düþmüyormu topraða kýrýla kýrýla?
Yaðmýyormu yaðmur?
Kar?
Ama,
Ýlkbaharý yaþasýn býrak onlarý.
Her þeye deðer,
Gerçekse,
bitmesin!
Sonsuza dek
bitmesin sevdalarý.
...
T.C.Nigâr Güler.
24.04.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: