her gidiþ bana solan güllerin vedasýný anlatýr ne kadar uzak olsam da bir umuda gidiþi hatýrlatýr..
bir kýrlangýç hikayesi bizim ki baþýmda dolanýr bir semazen gibi yükseldikçe dumanlý kendimden kaçarým çaresizim kederli baþým bir efkara aktý çoktan göz yaþým..
aldý götürdü beni benden þimdi çok uzaklara kurþunlarýný yedim tam solumda gör semde kaçardým çaresiz ondan..
bilmeseydim, düþmeseydim görmeseydim bir türlü vicdanýmý kanattý her gidiþi..
içimde yakýyor köz köz ateþi bende yazmýþtým bir el/veda þiiri..
biz insanýz deðil mi? bende duygulandým hemde çok !
bu gerçek þiire...
Biz; acýlara doðduk, bir güneþ gibi Çok yandýk yakýldýk, güllere solduk Süründük sürüldük, görmedik dibi Anka kuþu olduk, küllere doðduk.
k a r a 24/4/ 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.