BÝR DÜÞÜN
Bir düþün
Baktýðýn her yer hoþça kal diyor gözlerine
Tutunduðun her el bir veda selamýnda
Tüm þehir üzerinde yürüyor sanki
Kalbine kalbine yýkýlýyor depremler
Ve sen git diye haykýrýyorsun avazýnca
Ki ben ne hoþça kallar gördüm biliyorsun
Gel diye yalvaran hayaller kurardý hep.
Bir düþün
Býraktýðýn her gün gece oluyor sessizce
Pencerenden esiyor rüzgarýn en delisi
Sarýlýp gitmek istiyorsun, diniyor
Atlayýp ölmek istiyorsun, yoruluyorsun
Çünkü sen her gün binlerce kez ölüyorsun
Bir düþün
Önünde koskoca yýllar var yaþayamýyorsun
Takviminden bir yaprak dahi koparamýyorsun
Yarýnlarýndan çalýyorlar anlayamýyorsun
Sokuluyorsun ince ince kaderine
Bir hoþça kal daha diyemiyorsun.
Bir düþün
Ayrýlýklar neden var, nerede o aþýklar
Neden hep yazýn kar yaðar, bahar neden aðlar
Neden aþýk olunur ki bu kadar
Keþkeler, amalar, yorulmuþ artýk insanlar
Tek bir isim kalmýþtý geriye
Adý Kaderiyle mahkum býrakýlanlar.
Bir düþün
Bir çift kumru kadar deðildik biz
Ölünce baþýmda bekleyenler olmadý hiç
Gidince bekleyenlerden deðildin
Býrakýlýnca kal diyen olmadý bize
Özleyenler hiç yoktu, hepsi yok oluþtu
Belki bir sýr, belki bir hiçtik
Sanýrým biraz fazla içmiþtik.
/
Ve bir düþündüðün bin oluyor artýk
Ve bir cesaretle gönderdiðin kalbimi
Binlerce korkuyla geri istiyorsun.
Ki sen þimdi kesilen sesimi
Kýsalan hayallerimi
Yorulan maðdur gözlerimi
Hasreti, özlemi
Ne kaldýysa geriye gizli
Ne varsa açýkta þimdi.
Seni..
Beni...
Ve düþlerimi....
Bir düþün..........
.
.
.
BÝR DÜÞÜN - Mert Zafer CANSEVER - Mawish Þiirleri