kolay vazgeçmek yok bu kez... her seferinde bunu söylemem ne komik! hep ayný þey: bir gün ona kýzýp küsmeler, bir gün kendime tokat atmalar, ertesi gün yana yakýla telefona sarýlmalar... kangren aþklarýn ortak kaderi bu; bitememek! birazdan yine nefret gelecek bu odaya... her beklentinin ardýndan gelen azrail gibi! biraz senden, biraz benden; ortada bir umut var yeþermeye yüz tutmuþ. olmuyor, olmayacak ta... Sosyal Medyada Paylaşın:
besteci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.