UYKUM

Bu günlerde düþman oldun gözüme
Gelip þu gözüme girmedin uykum
Uykum sanki þamar vurmuþ yüzüme
Dönüp bir yüzüme bakmýyor uykum

On ikide yatým üç oldu kalktým
Sabah olmuþ diye saatime baktým
Bir sigara yaktým yeniden yattým
Gözümün içine sýðmadýn uykum

Yastýk bile düþman olmuþ baþýma
Gözümü kapatsam çýkar karþýma
Çok sevdiðim zehir katmýþ aþýma
Bir kadýn yüzünden gelmiyor uykum

Su kaynattým kahve yaptým kendime
Yüz bin dert ekledim on bin derdime
Uykum bile düþman olmuþ sevgime
Neler çektiðimi bilmiyor uykum

Kaðýt kalem aldým bunlarý yazdým
Gözlerim kan doldu kudurdum azdým
Gece sabah oldu kendime kýzdým
Gönlümde yaramý azdýrdý uykum

Gönül derdim beni koydun uykusuz
Yanýyor þu gönlüm çöl gibi susuz
Kul yýlmaz yaþamaz kullar kusursuz
Ýyiden kötüden anlamaz uykum

KUL HÜSEYÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: