Ey Kudsi Dede! Þimdi hangi filmdesin bilmem… Hadi, yarým býrak da gel sahneni. Kudsi dede gel! Gel, gel de Þu yaralý yüreðime, Bir ney üfle.
Hep Hülya Koçyiðit’e, Ediz Hun’a Ney üfleyecek deðilsin ya… Bak, ben de burada öksürüyorum, Hýçkýrýklar içindeyim… Gel Kudsi Dede gel! Kap da gel neyini, Þu daralan yüreðime Bir nefes üfle… Diner belki Kalbimdeki sýzý.
Kudsi Dede üfle neyini! Bilmez misin Çok zaman oldu, Göremedim Alp daðlarýn beyini. Belki duyar da Hazýrlar eyerini.
Ah Kudsi Dede! Üfle, durma üfle! Uludað’ýn ardýna gitsin sesin… Belki þifa bulur Taþlaþmýþ yüreði, Bir gece vakti Çýkar da gelir. Belli mi olur? 31.12.2017
Fatma Çiçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Çiçek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.