İŞTE ÖYLE BİR ÇİRKİNMİŞ

Ceylan gibi ürkek bakýþlýymýþ
Yüksek sesten korkarmýþ ama,
Gerekirse, aslan gibide kükrermiþ.
Hak etmeyeni baþýnýn üstünde gezdirmezmiþ.

Yakýþaný giyer, yakýþtýrmasýný bilirmiþ,
Kendi fistanýný, kendisi biçer dikermiþ
Yüksek ökçeleri severmiþ...
Saatllerce üzerinde yorulmadan raks edermiþ.

Gülmeyi severmiþ
Gülünce gözlerinin iciyle gülermiþ.
Sarký, türküde bilirmiþ, þakýr þakýr oynarmiþ.
Kemenceye coþarmýþ, coþarda ortaya cýkarsa,
Oynamadýk kemiði kalmazmýþ.

Duygularýný ulu orta söylemezmiþ.
Hissedilip, anlaþýlmayý beklermiþ.
Gec kalmýþ özür, yüreðinde kabul görmezmiþ.
Aðýrlýðýnca altýn dökülse,
Hissiz, duygusuz gönüle girmezmiþ.

Hislerine güvenirmiþ.
Masumun gözyaþlarýnda boðulur,
Zalimin sofrasýndan aç kalkarmýs.
Yürek fisýltýsýný duyar, siren seslerine saðýr olurmuþ.

Yürek yaralanýr acý yerse keskýn nýþan alýrmýþ.
Hedefini þaþýrmaz, peþ peþe sýkar ýskalamazmýþ.
Silahin tetiðini çekmiþse, menzili on ikiden vururur, devirirmiþ.

Öyle ortalarda olmayý sevmezmis.
Uclarýn zirvesi yeriymiþ.
Dilin söylediklerine deðil, yürek sözlerine önem verirmiþ.
Günü, saati gelmeden öten horozun baþýný kesip ütermiþ !
"ýþte öyle býr çirkýnmýþ"

13 aralýk 2017 - Gülden Alýcý / hamburg

Sosyal Medyada Paylaşın: