havada keskin bir koku burnumun direði kýrýldý kýrýlacak ha babam de babam çýktým yokuþu elimde kalem kýsacýk boyu yazamam kaðýdým yetmez demem kalem yetmiyor aðzýmýn pergeline köþeleri kýpýr kýpýr penceremde bahar yaðmurlarýnýn sesi içimde kahpe bir yalnýzlýk.
ahh kavak yelLeri baþýmda esmeyi býrakalý çok oldu üþüyen bir kalp kaldý geride aþk basma kalýp söz sevgili elin nerde uzat þövalyemsi bir duruþ sergileme bana küserim kýsarým sesini keserim dilini.
yavaþça çýktým baþýmdan o ne hengameydi öyle birbirine girmiþ düþünceler birbirini kovalar uCu kaçýk hayaller kesin kahkahayý nasýl da aðlamak var þimdi serde vaktim yok.
baðdaþ kurdum içimin en karanlýk yerine ýþýk nicedir gözümü aðrýtýr sulu sepken yaðdýðý günlerde öldü artýk cenazeye gelmedin yar ne zaman arasam yoktun zaten yine mi meþgule atýyorsun yüreðimi bi sus be demediðim zamanlar da vardý biliyorsun sahi ne zamandý o zaman.
keskin koku yine kapýmda dur be arkadaþým dur çalma zili boþuna bozuldu yüksek yüksek tepeler çalardý basýnca hani artýk evde yok diyen dilim var duy beni yoksa dudaklarýmda küfürün en tatlý hali hay ben senin kafaný kýrayým Ercan Mercan Sercan baþka aklýma gelmedi kafiye kalk kýz uydur beynimi beynine nicedir bahçelerde maydanoz topluyorum þimdi gülme zamaný yaþayalým þu aný.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.