YORGUNUM, YORGUN RUHUM!
Çok yorgunum
Yoruldum yorgun ruhum
Avutamýyor ruhumu gönlüm
Varlýðýnda yokluðunun yorgunuyum
Yorgunluðum geçmiyor dinlenmekle
Yükledin en aðýr yükü kalbime gidiþinle
Kesildi dermaným, büküldü boynum.
Soruyorum her gün kendime
Sensizliði hak edecek ne yaptým
Hak ettiysem bile yokmu hatýrým
Yüreðinden yüreðime af diliyorum
Ýnsaným olabilir benimde hatalarým
Eðer dediðin kadar çok sevdiysen
Yargýsýz infaz yapmazsýn sevdiðine
Diyorum ki vardýr elbet bir bildiði
Avutmaya çalýþýyorum kendimi.
Yetmez mi çektiðim ceza
Kurak toprak gibi hasretim sana
Koþtum, ardýndan düþtüm topraða
Kaldýrsan yerden tutsan elimi
Gel gayrý ömrümün varý
Kimseyi sevmedim
Sevdim seni.
Aðlýyor kalbim
Tarifsiz acýlarým
Kalmadý halim mecalim
Bilemezsin nasýl yoruldum
Gelsen sil baþtan sevsen diyorum
Dinlense ruhunda yorgun ruhum.
Solmadan, bitmeden, ölmeden
Yeniden filizlense senli umudum
Yokluðunda hasretini derinden çektim içime
Buram buram her yanýmda sen koktun
Her nefeste seni soludum.
Hani biz ikimiz
Ayrýlýk bize göre deðil, derdik
Biliyorsun sensizliði hiç sevmezdim
Hasretinden soldum, sensiz bitmesin ömrüm
Gecelerim zindan acýyla geçiyor günüm
Sarhoþ olalým kendimizden geçelim
Vuslat içelim gel yudum yudum.
Yorgun düþer kalp yarýsý uzakta atýyorsa
Ruh yorgundur ruhunun elinden tutan yoksa
Beden yýkýlýr koþtukça umud uzaklaþýyorsa
Hayaller kaybolur kurdukca yýkýlýyorsa.
Aðlamak delice
Sensizliðime
Ýçimden geldiðince
Gök aðlasýn eþlik etsin gözlerime
Yarýþsýn damlalar gözyaþýmýn seliyle
Denizle dalga gibi katýþalým birbirine
Sen ol biri, olayým ben diðeri.
Gözyaþlarým getirir mi beni sana
Aðladýkca seline katýp sürüklesin yanýna
Kim bilecek ömrümü ömrüne adadýðýmý
Yokluðuna karalar baðladýðýmý
Þelaleler gibi çaðladýðýmý
Vah vah demesinler
Aðlarken görmesinler
Yaðmurlar yaðdýr mevlam
Yaðmur saklasýn gözlerimin yaslý yaþýný
Anlamasýnlar sormasýnlar neden niçin aðladýðýmý...
18 /04/ 2019
Mlk Tryk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.