Yaðmur sesiyle uyanacaksýn sabahlarý. Kirpiklerinde güneþin izi kalacak Olmaz diyeceksin güneþli havada yaðmur, çok komik güleceksin. Beraber güleceðiz. Bizim diyarlarda güneþin en sýcaðýnda yaðardý yaðmur. Sevgililerin aðladýðý kayýp sevdalara.
Yaðmur sesiyle uyanacaksýn sabahlarý Yanýnda ben olmayacaðým. Yürüyemeyeceðiz yaðmurun altýnda Islanmýþýz ne önemi var diyeceksin Ve gölcüklere tekme atamayacaðýz Bir direðin altýnda bensiz öpüþeceksin, Benimle. Gözlerin kapalý nefesini tutup
Yaðmur sesiyle uyanacaksýn sabahlarý. Þöyle bir gerinip koþacaksýn pencereye Düþüneceksin bir sabah yaðmurla geldiðimi, Gidiþimde yaðmurla olmuþtu ayný ölüþüm gibi. Buðulanacak cam. Nefesinde ben kokacaðým. Gözlerinden yaðmur yaðacak ben aðlayacaðým Yýkanacak Ýstanbul, yýkanacak aþkýmýz ama, BEN OLMAYACAÐIM.
25-07-2007-Çarþamba Tuðrul Ahmet PEKEL Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.