YUMAK

YUMAK
Çileleri ayýrýyorum geceleri
Evrenin dolaþýk iplerinden
Aç,açabilirsen.
Yeþili çekiyorum ucundan
Çýrpýnýyor doða
Sarýyý asýlýyorum kýyýsýndan
Kuduruyor sonbahar
Hýrsýndan
Maviye dokunuyorum hafiften
Boþalýyor gökyüzü buluttan
Dokunmaya korkuyorum beyaza
Ellerimin kirinden
Öylesine sýcak ki kýrmýzý
Ellerimi yakýyor derinden
Pembeyle mor gülümsüyor
Dokunamýyorum kederimden
Bir kara kalýyor avuçlarýmda
Sadece…
Aðarmayý bekliyor
Þakaklarýmda.


DEDE ÝRFAN ÇELÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: