aþýk olmak istiyorum diyordu vatandaþ aþýk olmak çýðrýndan çýkmýþ zamana inat diðerleri ise bön bön bakýyorlardý kuluçkaya yatmýþ umut misali,
nasýl olurdu bu nasýl, yaþ ilerlemiþ kafa kel saç sakal ak bilmem kaçýncý bahardý sonbaharlarda mümkinatý imkansýzlýkta kulaç atarken, acep hiç bakmýyormuydu ki etrafýna, yoksa nasýl açýklanýrdý bu aþkýn yollara dökülüþü arkada güzel taze taze izler býrakýrken,
sanki yeni doðmuþluðun tarifi yok gibiydi, kelebekler uçarken uçurtmalar da almýþ baþlarýný gidiyorlardý iplerini kopararak, aþkta özgürlüðe susmýþlýktý bu bir nevi, mazidekilerin toplamýnýn bir çarpmasýydý belki, gönül daðlarýnda mutluluða kucak açarak,
yaþamak kadar yaþatmaktýr mesele arzu edileni, kimisi anlýyor kimisi anlamýyordu þaþýrmadým da, baktýklarý deðiþik pencereler olunca, kimisinin kapýsý kapalý kimisinin açýk aþýk olmak için biraz deli olmak lazým biraz da kaçýk yoksa nasýl çekilir þu zaman ta kalu beladan beri...
* Berlin,16.04.2016 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.