boş
Boþ verebilmeyi bilmeli insan,
Çok düþünme! Herþey olacaðýna varýr diyebilmeli
Ýçinde kopan fýrtýnalarý dindirebilmeli dimdik ayakta
Durabilmeli.
Çok konuþmalý insan! Çok.
Öyle sessizlik içinde ölüp gitmemeli
Farzet ki! Öldün.
Yeniden dirilebilmeyi marifet edinmeli.
Aklýný ve bilhassa ruhunu meþgul etmeli
Boþluða düþüp, tozdan nem kapmamalý
Tutunmalý insan! Bir dal gibi evvela kendisine
Öyle!
Çýt ! Kýrýldým,düþüyorum dememeli.
Bilmeli!
Yarýn doðacak güneþin neler getireceðini görmeli
Sevmeli insan!
Mutlaka sevilmeyi öðrenmeli,
Öyle!
Basit bir hiç uðruna terk edilmemeli
Hata yapabilir insan!
En nihayetinde et’den , kemik’ten yaratýldýk.
Muhteþem olamayýz! Hiç birimiz bu husus’da
Boþ verebilmeyi ! Bilmeli insan
Çok düþünme ! Herþey olacaðýna varýr diyebilmeli
Ýçinde kopan fýrtýnalarý dindirebilmeli
Dimdik ayakta durabilmeli.
Gözyaþlarýný kendi mendili ile silebilmeli
Unutmalý insan! Unutulmasý gerekiyorsa, unutabilmeli
Kendi,kendinin reçetesini yazabilmeli
Henüz hiçbirþey bitmedi bunun farkýna varabilmeli
Ýnsan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.