Horozlar ötmeden Uyan ey insan, uyan Güneþ yükselip gitmeden Uyan ey insan uyan Ýki ayaklý canavar Gaddar olmadan Hiç kimseye bulup kusur Kindar olmadan Uyan ey insan uyan Düþ yollara… Bu dünya emrinde Barýþ kur þehrinde Ataný an kabrinde Uyan ey insan uyan!
Dil gerçeðe lal olmadan Beyninde hilal solmadan Ömrüne hayal dolmadan At tembellik mührünü Duyma þerrin küfrünü Uyan ey insan uyan… Senden baþka gerçek yok Hangi doðruyu yaþarsan Kendine yararý çok Ýslamdan baþkasý Seni tutmaz tok Uyan ey insan uyan!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.