Ey kalbim nefsini tut yýkýlsýn bütün putlar
Aksýn zehri göklerin yaðsýn kara bulutlar
Daðýt yükünü artýk baþ eðme zulümlere
Dünyadaki varlýðýn zannetme ki boþ yere
*insanlýk insan olmayý unuttuðundan beri yazýlan tüm masallar yalan oldu...
Ve insansýz kalan dünya ruhsuz bedenlerin elinde talan oldu...
Kimbilir ne vakit giyinir cesetler de
’insan’ deyip açýlýr perde...
*Harflerin renkleri sükût
Çýðlýklarý tutulmuþ dil*
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.