Âlim unutur da kalem unutmaz,
Yaptýðýný döktüm bil ki kâðýda.
Âlem unutur da kalem unutmaz,
Sen kuruttun bahçeyi de baðý da.
Yalan söze tavýr koyar kýnarým,
Garibanýn hallerine yanarým,
Gün geçtikçe için için kanarým,
Süründürdün hastayý da saðý da.
Elimizde var olaný bitirdin,
Allah bilir sen aklýný yitirdin,
Canýmýzý buramýza getirdin,
Söküp attýn desteyi de baðý da.
Kýrýk testi su sýzdýrýp duruyor,
Diktiðimiz fidanlarsa kuruyor,
Dost bildiðim sýrtýmýzdan vuruyor,
Yakýp yýktýn kýþlayý da daðý da.
Ellerini taþ altýna koymazsýn,
Kaným aksýn sen bir gözü doymazsýn,
Âlem bilir anla artýk aymazsýn,
Ýsraf ettin pastayý da yaðý da.
Alptekin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.