YİNE BİR ŞİİR DOĞDU

Saat üç.
Ve gecem yine soðuk.
Bir içli keman sesi;
titretiyor yüreðimi
yaðmur çiselerken...
...
Yazmak istemiyordum oysa.
Hatta okumak bile gelmezken bir þiiri içimden;
Yüklendi gönlümden gözüme,
O’ ýlýk damlalar.
Ne acý ayrýlýklar !
...
Viran þehirlerin ýssýz sokaklarý,
sessizliðine gizlenmiþ tüm sýrlar !
...
Çöz hadi dercesine;
Geliyor her þey üstüme üstüme.
Kapattým ellerimi yüzüme;
Kaldým öylece...
...
Her içimi çekiþim;
Vurdu yüreðime demir gibi yumruðunu.
Ölüm gibi bir þey;
Veremediðim nefessin hayat !
...
Bilemediðim zamansýn?
Ama hep ’sen’ varsýn !
Yokluða mahkum olanlara
raðmen...
...
Yine bir þiir doðdu.
Ben;
Biz’e aðlarken...
...
Nigâr Güler
13.04.2019
*Firuze*
Sosyal Medyada Paylaşın: