Taþa söz geçirmenin imkansýzlýðýnda yazýyorum bu þiiri Düþün, ne kadar da kesinsin; keskinsin! Bir avuç sularda boðuluyor bir ömür yankýlanan sesim Düþün, ne kadar katýsýn ve dört yanýn zulüm!
Nerede saklanýr bu mutluluðun gözleri? Kime bakar gönülden, kime süzülür? Sorularým, zaten imla dýþý cümleler Sana varamayýþým, yollarýma diktiðin dikenli güller! Düþün, ne kadar da ayazsýn, yüreðin yýlan! Düþün, tüm kaybettiklerini Ben kokuyordur her an...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairevari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.